Café   “Casino” bij Herman

(Publicatie algemeen-cultureel tijdschrift SPOORSLAG Nr4-5 augustus-september-oktober 2010)

 

In het dorp van “de Shup en de Sheu” (Huldenberg dus) waren we reeds eerder op cafébezoek. Maar ook hier nog een rijkdom voor wat volkscafé’s betreft (cfr Terlanen)

Vanaf het gezellige dorpsplein, met z’n waterbron, zie je onmiddellijk de statige gevel van café CASINO, momenteel een beetje aan het zicht onttrokken door stellingen, omdat er onderhoudswerken aan het dak gebeuren.

Enkele trapjes naar boven, en je komt binnen aan de toog, die zijn prominente plaats terecht inneemt.

Bij het toekomen, proef je als het ware de rijke historiek van dit pand. Het gebouw staat reeds op de oudste gemeentekaarten aangeduid.

Het was al herberg in 1892 maar sinds 1919 is het eigendom van dezelfde familie. De Casino, uitgebaat door FONJE VA PATAAT (Alfons Van Wayenbergh), die getrouwd was met NEKKE (Antoinette Van Wayenbergh) – zij waren neef en nicht, daarom dezelfde familienaam, begonnen hier hun loopbaan.

Ondertussen zorgt Herman Vanderveken, in 4^de generatie, voor de continuïteit. Herman is hier geboren en baat het café reeds 28 jaar uit. In 2003 is moeder overleden en heeft hij het pand gekocht. Herman woont ook op dit adres. Broer Octaaf en zus Christianne zijn evenwel nooit veraf en altijd beschikbaar voor een helpende hand. Ook op het moment van ons bezoek is Octaaf mee aan ’t bedienen en vragen we waarom hij graag komt helpen. Een simpel en duidelijk antwoord: “ ’t es na gewoein men breu, en vè  ’t  amusement.” Meer moe da ni zijn.

Het café is een grote rechthoek, met de toog vooraan en tafels en stoelen in de open ruimte. Klassiek, langs de kanten, zijn de banken met tafeltjes ervoor. Er is een kikker en een bingo. Achter de toog blinken de vele gewonnen bekers.

De indeling van toog en banken, lokaal in het geheel, is oorspronkelijk. Maar in 1970, toen mama, als derde generatie, de zaak overnam, is alles nieuw bekleed: het plafond, toog, lambrisering. De vloer is wel nog steeds dezelfde, en van een mooi tegeltjesmotief.

Langs de zijkant van het café loopt een “buisschouw”, deze buis deed vroeger dienst als souffleurkanaal voor de toneelspelers in het zaaltje erboven.

De toiletten (zeer netjes) waren vroeger op een open koer, maar nu zijn ze overdekt. De overblijvende ruimte doet dienst als garage en opslagplaats.

Het café herbergt veel, veel veeel verenigingen, om “u” tegen te zeggen. Of ’t zou ook kunnen dat Huldenberg leeft!?!

Een grote troef is natuurlijk het zaaltje boven het café, waar verenigingen hun vergaderingen kunnen houden. 

 

Bij Herman, in café Casino is er plaats voor:

-          De Koninklijke fanfare “ De Ware Vrienden” of “ De Kèèt”.

-          De Kikkerclub “Casino Boys”, zij speelden in 2009 kampioen en promoveerden van 3^e naar 2^e regionale divisie Limburg.

-          Spaarkas “De Vooruitziende Spaarders”

-          Toneelkring “BisArt”

-          VK Huldenberg

Dit zijn allemaal officiële verenigingen, maar daarnaast lopen er ook informele draden doorheen het geheel.

Zoals daar is “de onofficiële vissersclub”. Een groepje kameraden huren 2x per jaar een wachtbekken in Neerijse. Met een 25-tal personen gaan ze forel vissen en organiseren een etentje voor de deelnemers. Maar hun vaste trekpleister is café Casino, en zeker, of misschien vooral, Bij Herman.

De Spaarkas heeft zijn “Spaarbakske” naast de toog. Op dinsdag is er lichting,5€ is de minimuminzet. Er zijn zo’n 100 à 120 spaarders en die organiseren hun jaarlijks souper.

De geschiedenis van de Koninklijke Fanfare “De Ware Vrienden” en café Casino is zeer gelijklopend. In 1869 werd het Sint-Ceciliakoor opgericht. Uit deze koorzangers ontstonden: “De Ware Vrienden” die in lokaal De Casino hun eerste repetitie hielden in 1892.

Hier zijn dus de wortels van de fanfare te vinden.

Ter info: in 1893 namen ze deel aan een festival, ingericht door “De Verenigde Turfboeren” van Terlanen, gevolgd door optredens in Tervuren en Leuven.

De concerten kunnen ondertussen niet meer doorgaan in het zaaltje, maar de fanfareleden, dankzij de oorspronkelijke staat van het zaaltje, vinden het wel fantastisch om te kunnen zien in welke omstandigheden er vroeger werd gerepeteerd en vooral opgetreden.

Dat de klanten en familie, Herman op handen dragen blijkt uit elk gesprek met de gasten en uit een mooie anekdote van Herman.

In 2007 werd hij 50 en was bovendien 25 jaar cafébaas. De verenigingen van Huldenberg en de klanten organiseerden een speciale uitstap. Ze vertrokken voor een dagje “spa en sauna” in Dilbeek en ’s avonds was er roulette voorzien in ’t café, met een professionele croupier. De avond werd afgesloten met een omzet van 10 à 12 vaten bier en Herman bevestigd: “Goe gedronken:” J Naast alle mensen, dankt Herman ook zijn zus Christianne, die de bezielende kracht was achter de organisatie.

Als we met de klanten spreken, komt steeds hetzelfde terug:

-          “Herman, nen toffe pè”

-          De facteur van dienst beaamt: “De baas is altijd even kalm en sympathiek”

-          “Hij kan horen, zien en zwijgen”

-          “Als Herman tegen mij zegt, “Ge drinkt ni meer” ,  den drink ik nemi”

-          “Als ik vraag om de koers op te zetten, zet ‘m de koers op. Hier doe ik nog wa ik wil J”

De televisie, via Belgacom-TV, is er vooral voor sportwedstrijden. Anders staat er al eens de radio aan of worden er Cd’s gedraaid. Alles afhankelijk van uur, moment en sfeer.

We komen bij Herman over de vloer, en niet enkel de baas is verwelkomend, op zijn eigen rustige manier, ook de klanten hebben zin in een “klapke”.

 

Het café is dagelijks geopend vanaf 9 - 9.30u en sluit rond 1 – 1.30u

Maandag en dinsdag voormiddag is het café gesloten.

 

Herman denkt zeker nog niet aan stoppen. Hij ziet wel een mogelijkheid voor opvolging, maar zijn neefje is nu pas 12. Maar wie weet, wij duimen er alvast voor.

 

Bovendien, gezondheid Herman voor ’t lekker glas Westmalle, perfect geschonken!

Adres:  Gemeenteplein 23

                3040 Huldenberg

 

 

Greta, Patrick en Joske.

 

 

 

 

 

……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………